سلام.خسته نباشي.قشنگترين قسمت وبلاگتون همين مطالبيه كه از مادرت نوشتي.دو سه بار خوندمش.مادر منم اين روزا نا خوش احواله و ته دلمو يه جورايي پر غصه كرده.ولي زندگي هميشه و در هر صورتي زيبا و دوست داشتنيه.من كه از رشته تخصصيه شما چيزي سر در نميارم و شايد نوشته هاي وبلاگ من هم براي شما زياد جالب نباشه ولي اگه سر بزنيد خوشحال ميشم.خوش به سعادت مادري كه پسري مثل شما داره.موفق باشيد و از خدا براي مادرتون طلب آمرزش دارم